शाळा सुटली पाटी फुटली
ती चार वर्षाची पोर
आनंदाने घराकडे पळाली
समोरच उभा
तारवटलेल्या डोळ्यांनी
तिच्याकडे बघणारा
तिच्या झोपडीशेजारी राहणारा
तिच्या ओळखीचाच माणूस
तीही त्याला बघून हसते
तो तिला चॉकलेट देतो
कडेवर घेवून तिचा गालगुच्चा घेतो
ती निरागस
आनंदाने चॉकलेट खाते
तो वासनांध
तिला न्याहाळत राहतो
बोलत बोलत तिला
घराकडे घेवून जाण्याऐवजी
भलतीकडेच घेवून जातो
तिची केविलवाणी किंकाळी
तो तिच्याच गळ्यात दाबून टाकतो
जिवंतपणीच तिची चिरफाड करतो
नंतर हात झटकून निघून जातो
संध्याकाळी तिचे आई-वडील कामावरून घरी येतात
रात्रभर तिला शोधत राहतात
सकाळी हाती लागत त्यांच्या
त्यांनाही उध्वस्त करणार
तिचं निष्प्राण कलेवर
तिच्या विस्फारलेल्या डोळ्यात
स्पष्ट उमटलेली असते
आता विश्वास तरी कोणावर ठेवावा ही वेदना...
-ज्योती कपिले.
ती चार वर्षाची पोर
आनंदाने घराकडे पळाली
समोरच उभा
तारवटलेल्या डोळ्यांनी
तिच्याकडे बघणारा
तिच्या झोपडीशेजारी राहणारा
तिच्या ओळखीचाच माणूस
तीही त्याला बघून हसते
तो तिला चॉकलेट देतो
कडेवर घेवून तिचा गालगुच्चा घेतो
ती निरागस
आनंदाने चॉकलेट खाते
तो वासनांध
तिला न्याहाळत राहतो
बोलत बोलत तिला
घराकडे घेवून जाण्याऐवजी
भलतीकडेच घेवून जातो
तिची केविलवाणी किंकाळी
तो तिच्याच गळ्यात दाबून टाकतो
जिवंतपणीच तिची चिरफाड करतो
नंतर हात झटकून निघून जातो
संध्याकाळी तिचे आई-वडील कामावरून घरी येतात
रात्रभर तिला शोधत राहतात
सकाळी हाती लागत त्यांच्या
त्यांनाही उध्वस्त करणार
तिचं निष्प्राण कलेवर
तिच्या विस्फारलेल्या डोळ्यात
स्पष्ट उमटलेली असते
आता विश्वास तरी कोणावर ठेवावा ही वेदना...
-ज्योती कपिले.
No comments:
Post a Comment